Dag 3 in Porto

Vandaag hebben we een wandeling gemaakt door de stad. Angélique had een route gevonden op internet waardoor we weer heel veel gezien hebben.

1. Paco’s do Concelho.

Het stadhuis werd gebouwd in de beginjaren van de 20ste eeuw. Bemerk de 12 vrouwenbeelden in de boven gevel, tegelijk dienend als steunpilaar. Het gebouw huisvest nog slechts een paar stadsdiensten. Het bleek te klein en daarom verhuisden het merendeel van de diensten naar een gebouw waar nu ook de toeristische dienst is ondergebracht. De toren van het stadhuis is 70 meter hoog en kan beklommen worden maar tijdens deze wandeling kom je nog langs een hogere toren, met een mooier panorama (Torre dos Clérigos).

2. Mercado Bolhao.

Dit is een mooie overdekte markt voor levensmiddelen die zopas werd gerestaureerd. Deze marktplaats werd geopend in 1851 en heeft twee verdiepingen maar waarvan het verdiep bij ons laatste bezoek nog niet in gebruik was.

3. Igreja Paroquial de Santo Ildefonso.

Deze barokke kerk valt vooral op door zijn betegelde gevel. Dit is een ideale kerk om als eerste te bezoeken in Porto. Daarna gaat het steeds in verheffende trap. Voor een kleine entreeprijs kan je het prachtige interieur bezoeken en de schatkamer. De kerk dateert van de 18de eeuw maar heeft wel wat geleden onder de burgeroorlog in de 19de eeuw. De Azulejos werden vorige eeuw opnieuw beschilderd.

4. Praca de Liberdade.

Dit plein kreeg niet toevallig de naam 'Plein van de Vrijheid'. Het ruiterstandbeeld van Dom Pedro IV staat hiermee in verband. Dom Pedro was eerst koning van de kolonie Brazilië, de allereerste koning en bekend als de 'bevrijder', vandaar de naam van dit plein. In Portugal was hij niet zolang koning en stierf op 36-jarige leeftijd in 1834 zonder grote realisaties.

5. Station Sao Bento.

Dit station dateert van eind de 19de eeuw en staat bekend voor zijn unieke azulejos. Je ziet ze in de stationshal en dateren van de jaren '30 uit de vorige eeuw. De duizenden tegels (ca. 20.000) zijn beschilderd met de ambachten uit het noorden van Portugal, alsook militaire feiten uit de geschiedenis van deze noordelijke regio in Portugal. Als je een uitstap wenst te maken langs de Douro dan is dit een ideale vertrekplaats.

Azulejos.

Deze sierlijke tegeltableaus in faience zijn meestal beschilderd met blauwe verf. Ze zijn te zien in gans

Portugal en ook deels Andalusië. Ze versieren binnen- en buitenmuren en vertellen soms een verhaal, de geschiedenis van het

huis, het beroep van de huiseigenaar of zijn gewoon als versiering aangebracht. Azulejos onder de huidige vorm is een kunstvorm die zou ontstaan zijn in de 16de eeuw. De Portugezen hebben het voor de eerste maal gezien in Andalusië. Het waren de Moren (Arabieren) die dit in Europa hebben geïntroduceerd. Azulejos is een afleiding van het Arabische woord 'al zulaycha' wat 'gepolijste kleisteen' betekent.

6. Igreja de Santa Clara.

Deze kerk is recent gerestaureerd en dat er veel werk aan geweest is kan je zien op een video tijdens je bezoek (tussenverdiep). De kerk is misschien wel 600 jaar oud maar wat je te zien krijgt is verguld houtsnijwerk uit de 17de eeuw. Tijdens je bezoek moet je ook het koor bezoeken, dat ligt op het tweede verdiep. Je ziet dat wel meer dat het koor niet vooraan maar achteraan is gesitueerd, liefst zo hoog mogelijk voor de akoestiek. Uiteraard is het interieur barok ten top, misschien er wel een beetje over, maar als je ziet hoe alles gerestaureerd is tot in detail vraagt dit alleen maar respect.

7. Sé.

Een geschikte plaats om een bezoek aan het oude Porto aan te vatten is de "Terreiro da Sé", een hoger gelegen plein met een kathedraal, een voormalig bisschoppelijk paleis en een granieten toren uit de 14de eeuw. De kathedraal (Sé) in Romaanse stijl dateert uit de 12de eeuw maar onderging grondige aanpassingen in de 17de en 18de eeuw. Een inkom bestaat uit een bezoek aan de kathedraal, de toren, het terras, de kloostergang, ... Die kloostergang dateert van de 14de eeuw en is heel mooi betegeld met azulejo's. Neem daarvoor de trap naar het eerste verdiep. Daar krijg je die prachtige azulejo's te zien, tussen de twee grote panelen moet je het deurtje binnengaan voor nog meer. Neem vanaf dit terras de trap in de toren. Daar krijg je een 360 ⁰ zicht over de stad en de dubbele brug. Het interieur van de kathedraal op zich valt wat tegen als je de kerk Santa Clara gezien hebt.

8. Ponte Dom Luis I and the Cais da Ribeira.

De 'Cais de Ribeira' wordt gezien als de interessantste, meest volkse kade van de stad. Je kunt hier dag en nacht terecht, eerst voor markten, nadien voor het uitgaansleven. Kleurrijke hoge huizen maken deze kaai zo bijzonder en aantrekkelijk. De Ribeira is de oudste wijk van Porto.

De Ponte Dom Luis I is een ijzeren brug met twee verdiepingen naar een ontwerp van Seyrig, een Belgische leerling van de bekende architect Eiffel (dezelfde als van de Eiffeltoren in Parijs). De brug meet 395 m en is 8 m breed. Ze werd opengesteld voor het verkeer in 1886 en is tot nu nog steeds veilig en in gebruik. Je kan zowel boven als onder de Douro oversteken. De metrotrams rijden boven, de auto's op het benedendek terwijl voetgangers op beide niveaus toegelaten zijn. 's Avonds is de brug feeëriek mooi verlicht.

9. Igreja de Sao Francisco.

De Igreja (kerk) de Sao Francisco (15de eeuw) is geroemd om haar rijke decoraties in barokstijl. Het houtsnijwerk werd verguld met bladgoud in de 18de eeuw, doch veel is verdwenen door plundering van o.m. de troepen van Napoleon. In een zijkapel zie je een mooi altaarstuk, de 'Boom van Jesse'. Dit is een afbeelding, soort stamboom, van de familie van Jezus. Het start met Isaï (Jesse) en eindigt bovenaan met Maria en Jezus. In de crypte liggen tal van sarcofagen, zowel van lokale rijke edelen als van geestelijken. Als je goed uitkijkt zie je in een hoekje ook het knekelhuis. Een religieuze functie heeft de kerk niet meer. Tegenwoordig worden er evenementen, concerten en tentoonstellingen georganiseerd.

10. Palacio da Bolsa.

Je kan het Palacio da Bolsa, een voormalige handelsbeurs, bezoeken met een gegidste tour. Het werd gebouwd in 1834 op de plaats waar het vroegere klooster stond van Sao Franciso (StFranciscus). Het moest pracht en praal uitstralen als weerspiegeling van de rijkdom van de regio. Het hoogtepunt is een bezoek aan de Salao Arabe of Arabische zaal. Deze ruimte is geïnspireerd op het Alhambra van Granada en bezit veel snijwerk gedecoreerd met bladgoud. In de grote inkomhal zie je de wapenschilden van de landen waar deze Kamer van Koophandel handel mee dreef. En daar zijn deze van Nederland en België te zien. Voor een bezoek te plannen raadpleeg je zeker hun website want dit gebouw kan gehuurd worden voor feestjes en evenementen, dan is een bezoek niet mogelijk.

11. Igreja da Misericordia.

Niet zozeer de kerk maar wel het museum naast de kerk zal je aandacht trekken. Het is een klein museum met een mooi en waardevol schilderij: het 'Fons Vitae' of 'de levensbron'. Het is duidelijk dat de schilder zich liet inspireren door de Vlaamse schilders uit de 15de eeuw. De volledige collectie van dit museum is ondergebracht in een mooi ingericht herenhuis naast de kerk.

12. Torre dos Clerigos.

Je kan deze toren bijna van overal zien in de binnenstad. De toren is een onderdeel van de barokke Igreja dos Clérigos kerk waarin een erg mooi marmeren rococo-altaar te bewonderen is. Als je de ca. 200 treden naar boven neemt, kom je op een hoogte van 76 m. Het uitzicht over de oude stad, de kaaien en de porthuizen is er uniek. Het is een betalend bezoek maar het loont de moeite.

13. Livraria Lello [e-38] Irmao.

Dit is een bijzonder mooie boekhandel met een uniek interieur (betalende inkom). Ga zeker naar het eerste verdiep via de bijzondere wenteltrap. Er zijn heel wat Engels- en Franstalige boeken te koop. Bij aankoop van een boek gaat het bedrag van een toegangsticket eraf. Tickets kan je kopen in de kelderafdeling van een ruime winkel op de hoek, een 20 meter links van de boekhandel. Er zijn in de winkel én in de boekhandel nogal wat hints naar Harry Potter omdat JK Rowling blijkbaar in het prachtige interieur van die boekhandel ideeën heeft opgedaan voor het decor in de verfilming van haar werk.

14. Igreja das Carmelitas and Carmo.

Deze tweelingkerk was tot voor kort gratis te bezoeken want er woonden hier nog geestelijken, de karmelitessen. Nu dat deze vertrokken zijn is de kerk en het klooster een museum geworden en dus betalend. De geestelijken leefden duidelijk niet in armoede, toch niet in de delen die behoren tot de kerk of de liturgie. Het is een beetje een doolhof. Je kan een verborgen huisje bezoeken. Ook de catacomben staan open en er ligt nog een lijk in. Een vergaderruimte, de sacristie ... Het is uiteraard de zoveelste kerk waar we je naartoe brengen, dus alleen voor de echte liefhebbers.