Rots van Aphrodite

Vandaag zijn we met de auto naar de rots van Aphrodite gereden. Een kleine toeristische plaats, over een schoonheid.

De rots van Aphrodite is een rots aan de kust van Cyprus, dicht bij de plaats Paphos. Volgens legenden zou Aphrodite, de godin van de schoonheid, bij deze rots uit de golven van de zee zijn geboren. Cyprioten noemen hun eiland om deze reden vaak het eiland van Aphrodite.

Er waren veel mensen aanwezig, niet allemaal een schoonheid hoor.

Daarna zijn we doorgereden naar een zoutmeer in de buurt van Limasol. Hier was echt niets te beleven. Om hier te komen moesten we door een stuk Engels grondgebied. Dit waren diverse kazernes en bij de zoutvlakte stonden heel veel en diverse antennes. We mochten hier ook niet stoppen om foto’s te maken.

Als laatste zijn we gestopt bij Kourion.

Kourion was in de oudheid een belangrijk stadskoninkrijk en staat als een van de meest indrukwekkende archeologische vindplaatsen op Cyprus. Het theater - gelegen aan de zuidkant van de abrupte heuvel waarop de stad is gebouwd - is van grote betekenis.

Het theater werd gebouwd aan het einde van de 2e eeuw voor Christus, maar kreeg zijn huidige afmetingen in de 2e eeuw na Christus. Bestaande uit een halfrond orkest dat wordt omringd door zetels van de cavea (ondergrondse cellen), werd het in het zuiden omsloten door de bouw van de scaenae frons (gevel) die de hoogte van de cavea moet hebben bereikt, hoewel vandaag alleen de fundamenten overblijven .

Aan weerszijden van het podium waren twee gewelfde parodoi (gangen) van waaruit het publiek het theater binnenkwam. Het theater bood plaats aan 3.500 toeschouwers.

In het begin van de 3e eeuw na Christus werden er wijzigingen aangebracht en werd het theater omgevormd tot een arena die werd gebruikt voor gevechten met wilde dieren. Aan het einde van de 3e eeuw na Christus nam de arena-bril af en kreeg het theater zijn eigenlijke doel terug.

De opgravingen begonnen in 1933, uitgevoerd door de Universiteit van Pennsylvania, terwijl vele andere archeologische missies van de universiteit - evenals de afdeling Oudheden van Cyprus - de opgravingen voortzetten.

Tegenwoordig is het het toneel van vele culturele activiteiten en theatervoorstellingen, vooral tijdens het zomerseizoen.

Echt een heel mooi stukje historie, waar helaas wat afbreuk aan wordt gedaan door de verlichting. Het zijn lelijke stukken metaal met een grote hoeveelheid lampen. Volgens mij moet dat beter kunnen.